Toyota Corolla TS 2.0 Hybrid Business Intro Sport

Een alternatief voor diesel?

Toyota probeert met de nieuwe Corolla Hybrid duidelijk in te springen op de hetze tegen de dieselmotor. Niet zo gek ook, want in de zakelijke markt is men steeds vaker op zoek naar alternatieven voor de zelfontbrander. Onze testauto is voorzien van de krachtigste aandrijflijn die Toyota voor de Corolla te bieden heeft: de 2.0 Hybrid met 180 pk. Om werkelijk te kunnen dienen als alternatief voor de veelrijder moet het verbruik onder normale omstandigheden -zowel op de snelweg als in de stad- binnen de perken blijven en is het wenselijk als de actieradius op één tank zo hoog mogelijk ligt. De Corolla voldoet aan het verbruikscriterium: over de gehele testperiode scoorden we een verbruik van 6.1 liter op 100 km (1 op 16,4). Dit cijfer ligt weliswaar een behoorlijk eind weg van wat Toyota claimt, maar is gezien het feit dat we voornamelijk snelweg hebben gereden en niet doelbewust extra rustig aan deden nog steeds netjes te noemen. De meeste leaserijders zullen waarschijnlijk ook een dergelijk verbruik gaan realiseren. 

Dan komen we bij het afstandscriterium. Hier laat de Corolla toch een steekje vallen. Dankzij de kleine brandstoftank van 43 liter komen we op één tank iets meer dan 600 km ver. Voor de verstokte dieselrijder, die gewend is om minstens 800 km te rijden tot hij weer naar de pomp moet, is dit getal simpelweg te laag. Toyota had er wellicht goed aan gedaan om een grotere brandstoftank te monteren. Met het door Toyota opgegeven verbruik van 3,9 liter op 100 km kom je hypothetisch gezien wel meer dan 1.000 km ver, maar in de praktijk is dit cijfer op langere stukken snelweg simpelweg niet haalbaar.

In de stad kom je dankzij de zeer prettige hybride aandrijflijn al dichter in de buurt van het opgegeven verbruik. De overgang tussen de twee vormen van aandrijving verloopt naadloos. Het is duidelijk te merken dat Toyota al sinds jaar en dag werkt aan deze technologie. In de stad en in de file rijden we een groot deel van de tijd volledig elektrisch. Op de snelweg is het in de auto mooi stil, mede doordat de motor bij 130 km/h maar net iets meer dan 2.000 toeren draait. Wanneer we de B-wegen opzoeken assisteert de elektromotor met zijn koppel van 202 Nm de atmosferische tweeliter viercilinder, waardoor je behoorlijk kunt stoeien met de Touring Sports. De besturing is niet al te communicatief, je voelt vooral door het onderstel wat er gebeurt. De Corolla laat zich mede dankzij het volledig nieuwe TNGA-platform heel goed plaatsen in de bochten en de besturing is wel mooi direct. Het onderstel blijft daarbij mooi gelijkmatig. Comfort voert nog steeds de boventoon. In de rijmodus 'sport' verscherpt de gasrespons en wordt de besturing zwaarder. Je kunt ook zelf 'schakelen' met de flippers achter het stuur, maar dit haalt bij de CVT-automaat niet veel uit. In de automatische stand doet de bak zijn werk prima; het geloei van weleer blijft uit. Bottom line: de Corolla is veel leuker om mee te rijden dan de Auris.